Başlangıçta söz vardı. Ah yoksa başlangıçta eylem mi vardı?
Başlangıçta ben vardım; sonda da ben olacağım genç adam
Bir dakika onların da hakkını yemeyelim
Sözün söz, eylemin eylem, benin ben olması için
Başka bir şeye ihtiyaç var
Aman boşver şimdi başka şeyleri
Bak görüyor musun sorduğun o sorudan sonra
Ben de düşünür oldum ötedeki şeyleri
Hani o gün okyanusun kenarında sorduğun o soru
Bu sonsuz koşturmadan mıydı neydi neyden uzaktı?
Heh hatırladım
Bu sonsuz koşturmadan uzak, dingin bir mavide yaşamak nasıl olur hiç düşündün mü diye sormuştun
Bir de o lanet olası gözlerinle masmavi gökyüzüne bakarak sormuştun
Ben de demiştim ki
Aman neyse bırakalım şimdi ne dediğimi
Baksana bugün hava mis gel biz kahvelerimizi alalım ne dersin
Elimizde kahve konuşarak sahile doğru yürüyelim
Anlarsın ya böylece sözle eylemi vadinin ortasında birleştirelim
Sonra tam sahile geldiğimizde aynı anda bitirdiğimiz kahveleri
Hemen köşedeki çöp kutusuna atıp
Bir gökyüzüne bir de okyanusa şöyle bir bakalım
Sonra atlayalım suya ve dalgalarla çarpışa çarpışa bu vadinin tadını çıkaralım
